Anteny dookólne w instalacjach Plusa to spotykana praktyka, choćby w Augustowie, czy do pewnego czasu w Janowie. Takie instalacje są korzystne ze względów finansowych – tańszy jest zakup jednej anteny (360°), która pokryje okoliczny teren, niż trzech anten sektorowych (120°) (tradycyjna konfiguracja). Także łatwiejsze jest ich serwisowanie, oraz montaż w nietypowych lokalizacjach (zwłaszcza gdy na stacji jest mało miejsca, lub mała jest jej nośność). Pozostałe aspekty to niestety minusy – mniejsza pojemność stacji bazowej, mniejsze możliwości konfiguracyjne (np. brak możliwości elastycznego dopasowania mocy w poszczególnych kierunkach), mniejszy jest również zysk takiej anteny (w porównaniu do tradycyjnego sektora), co oznacza mniejsze pokrycie zasięgiem.
Takie stacje dziś znikają, wraz z rozwojem technologii LTE i szerokiej gamy pasm z jednej stacji. Często Plus podczas modernizacji takich stacji zakłada powszechne sektory, ewentualnie gdy stacja obsługuje mały ruch tylko uruchamia UMTS.
Przykłady t
akich stacji, nawiązując do wstępu: Augustów (dach hotelu Warszawa – GSM 900 oraz UMTS 2100), Janów (GSM 900, jednak stacja została niedawno zmodernizowana i rozszerzona do trzech sektorów, w galerii stacja przed rozbudową), Moniuszki (GSM 900, w ostatnim czasie modernizacja do UMTS 900), Tykocin (ul. Sokołowska, GSM 900).
Grafika przedstawia stację Plusa w Moniuszkach, na wieży radiolinia oraz dwie anteny dookólne („patyki”).